(تزریق گروت)

  روشی برای پر کردن ترک ها، درزهای باز، حفره ها یا لانه زنبوری در اعضای سازه بتنی یا بنایی است. این کار تحت فشار با استفاده از گروت انجام می شود. تا نتایج مورد نظر مانند تقویت سازه و جلوگیری از ورود آب ایجاد شود. گروت یک ماده پلاستیکی روان است و باید انقباض ناچیزی برای پر کردن شکاف یا فضاهای خالی داشته باشد و باید بدون ترک خوردن، لایه لایه شدن یا خرد شدن پایدار بماند. انواع مختلفی از گروت ها برای تعمیر و تقویت اعضای سازه ای بتنی و بنایی استفاده می شود. انتخاب نوع گروت برای نوع خاصی از کار تعمیر بتن یا بنایی باید بر اساس سازگاری گروت با ماده اصلی باشد. مهندسی عمران به تزریق مواد قابل پمپاژ به خاک یا سازه سنگی برای تغییر خصوصیات فیزیکی آن اشاره دارد. یکی از راه هایی است که می توان آب زیرزمینی را در حین کارهای مهندسی عمران کنترل کرد. و در جایی مناسب است که نفوذپذیری خاک تقاضای زیادی برای پمپاژ ایجاد کند یا شرایط زمینی به این معنی باشد که حفر چاه از نظر اقتصادی ناکارآمد باشد. گروت همچنین ممکن است در تشکیل پایه های شمع، لنگرهای زمینی، زیرسازی، زیرسازی، در ساخت جاده، سدسازی و سایر کاربردها استفاده شود. بسته به عواملی مانند خاک یا نوع سنگ و منطقه ای که قرار است تزریق شود، ممکن است از مواد مختلفی برای تزریق استفاده شود. با این حال، فرآیند اصلی یکسان است: خاک یا سنگ با دوغاب سیال تزریق می‌شود که نفوذپذیری مواد را تنظیم و کاهش می‌دهد یا به عنوان درزگیر عمل می‌کند.   انواع تزریق گروت: پنج نوع گروت در سازه ها مورد استفاده قرار می گیرد که در ادامه به توضیح هر یک از آنها می پردازیم. گروت ها یکی از انواع ملات آماده محسوب می شوند. گروت پلیمر گروتینگ: تزریق پلیمر با پلیمرهایی مانند اپوکسی پلی استر، وینیل استر، پلی اورتان و رزین های اکریلیک انجام می شود.که همچنین یک نوع ملات اماده نیز حساب میشود.  پلیمر یک گروت اپوکسی پرکاربرد است. تزریق پلیمری به عنوان مواد دوغاب مانند محتوای رزین مایع، عامل پخت و سنگدانه موجود است. این نوع تزریقات برای کارهای تعمیر بتن مناسب هستند. گروت های تزریقی پلیمری را می توان با افزودن اصلاح کننده ها به رزین های پایه و مواد پخت برای دستیابی به خواص مورد نظر، برای کارهای تعمیری مناسب ساخت. سه نوع تزریق تزریقی مبتنی بر پلیمر وجود دارد. گروت بر پایه اپوکسی : غیر قابل جمع شدن است، در آب بندی ترک ها موثر است و با انواع مصالح ساختمانی جدید چسبندگی خوبی دارد. در برابر اشعه ماوراء بنفش و درجه حرارت بالا مقاوم نیست. گروت بر پایه پلیمر اکریلیک : دارای خواص کششی و همچنین در برابر ترک خوردگی، جدایی و نفوذناپذیری مقاوم است. مقاوم در برابر مواد شیمیایی و گیرش سریع است. گروت بر پایه لیگنوسولفونات : به جبران خشک شدن و انقباض پلاستیک کمک می کند. گروت فیبر تقویت شده: الیافی مانند پلی پروپیلن، فولاد یا الیاف شیشه به طور کلی برای سیمان پرتلند برای تعمیر و تقویت اعضای سازه استفاده می شود. تزریق فیبر تقویت شده در برابر ضربه مقاوم است و استحکام خمشی و شکل پذیری خوبی را ارائه می دهد. کاربرد آن شامل تعمیر سازه های بتنی و همچنین اعضای سازه بنایی می باشد. این نوع دوغاب تزریقی برای جلوگیری از جداسازی الیاف نیاز به مهارت های تخصصی دارد. تزریق گروت شن و ماسه به سیمان: روش تزریق سیمان، شن و ماسه نیاز به مقدار بیشتری آب و محتوای سیمان داشت. استفاده از گروت شن و ماسه سیمان باعث انقباض و ترک خوردگی گروت در مرحله سخت شدن می شود. استفاده از آن بسیار آسان است و به راحتی در بازار موجود است و در مواردی که افزایش مقاومت سازه ها ضروری نیست استفاده می شود. برای تعمیر سازه های بتنی و بنایی کاربرد دارد. گروت سولفو آلومینات: تزریق سولفو آلومینات بر اساس اصل جبران انقباض کار می کند. در این نوع تزریق از سیمان جبران کننده انقباض یا افزودنی های گران قیمت سولفو آلومینات بدون آب استفاده می شود. این به ایجاد انبساط پس از گیرش دوغاب کمک می کند. انبساط این نوع دوغاب ها مستلزم عمل آوری پس از سخت شدن است و اگر عمل آوری مرطوب در دسترس نباشد موثر نخواهد بود فرآیند تزریق گروت: فرآیند تزریق گروت در بین ترک ها و شکافها مراحل مختلفی را شامل می شود. که هر یک باید با نظارت متخصص به درستی اجرا شود. فرآیند کامل به صورت گام به گام در زیر آورده شده است. مرحله 1- پورت ها را روی سطح سوراخ کنید سوراخ ها یا پورت های شکاف را در یک فاصله زمانی معین سوراخ کنید. فاصله بین دو پورت به انواع ترک ها بستگی دارد. حداقل قطر و عمق پورت ها به ترتیب 2.5 و 5 سانتی متر است. برای ترک های ریز، فاصله بین دو پورت از 150 میلی متر تا 200 میلی متر و فاصله بین پورت ها در ترک های اصلی بین 300-400 میلی متر است. فاصله پورت ها معمولاً بیشتر از عمق نفوذ دوغاب مورد نظر نگه داشته می شود. مرحله 2- ترک های بین پورت ها را ببندید شکاف بین پورت ها باید با مواد اپوکسی، پلی استر یا سیمانی پر شود. به مهر زمان بدهید تا سفت شود. اگر ترک ها از ساختار عبور کنند، مانند دیوار، درزگیرهای سطح و پورت ها در هر دو طرف اعمال می شوند. مرحله 3- پورت ها و کرک ها را تمیز کنید قبل از شروع تزریق، تمیز کردن و شستشوی مناسب ترک ها و سوراخ ها بسیار مهم است. این کار را می توان به صورت دستی با آب تمیز و با استفاده از جاروبرقی برای تمیز کردن ترک ها انجام داد. ترک ها باید با آب بپاشند. تمیز کردن مناسب آن برای ایجاد یک پیوند قوی بسیار ضروری است. آب بندی سطح و سیستم پورت را دوباره بررسی کنید. مرحله 4- تزریق گروت بر روی ترک ها با دستگاه گروتینگ مواد را در ترک تزریق کنید. باید با فشار پر شود. تزریق گروت نیاز به نیروی کار ماهر دارد.