رنگ ترافیک چیست؟
شاید بارها در خیابان ها، جاده‌ها، فرودگاه‌ها و مکان‌های دیگر خط کشی هایی را دیده باشید. این خطوط رنگی اصولاً با استفاده از رنگ‌های ترافیکی طراحی می‌شوند؛ چون این مدل رنگ ها چسبندگی زیادی دارند و در برابر ساییدگی از خود مقاومت خوبی نشان می‌دهند. بزرگترین مزیت رنگ ترافیکی مبتنی بر حلال نسبت به رنگ های مبتنی بر آب این است که می توان آن را در دماهای سردتر اعمال کرد. رنگ های حلال به راحتی یخ نمی زنند و زمانی که رطوبت زیاد و دمای محیط پایین است می توان از آنها استفاده کرد. همچنین در زمان کوتاهی خشک شده و ماندگاری بسیار بالای دارند. قیمت رنگ ترافیکی یکی دیگر از مزیت‌های این محصول است، چرا که قیمت این رنگ در مقایسه با سایر رنگ ها به صرفه است.
از طرفی دیگر در ترکیبات رنگ‌های ترافیکی نیز رنگدانه هایی وجود دارد که بازتاب نور را انجام می‌دهند. بنابراین رنگ‌های ترافیکی به همراه حلال‌های مخصوص آنها برای خط کشی و نشانه گذاری پارکینگ‌ها، باند فرودگاه‌ها و سایر مسیرهای تردد به کار می‌روند. با توجه به فرار بودن بالای حلال رنگ ترافیکی و خشک شدن سریع آنها این امکان برای شما وجود دارد تا بدون اینکه جاده را مسدود کنید کار خط کشی را به خوبی انجام دهید.
عملکرد آنها به اندازه بسیاری از رنگ های خوب برپایه آب است، اما رنگ های ترافیکی حلال را نمی توان روی پوشش تازه آب بندی شده اعمال کرد چون باعث تغییر رنگ می شود. رنگ های ترافیکی آلکیدی برای خشک شدن به دلیل اکسیداسیون (سخت) رزین آلکیدی به زمان بیشتری نیاز دارند.
ویژگی‌های رنگ ترافیکی:
- داشتن مقاومت سایشی بالا
- داشتن مقاومت خوب در برابر آب و هوا
- داشتن دانه‌بندی مناسب در رنگ
- چسبندگی عالی به آسفالت و بتن
- عدم تغییر فام با تابش نور آفتاب
- سرعت خشک شدن بالا
حلال رنگ ترافیکی چیست ؟
کاربرد عمده رنگ های ترافیکی مانند رنگ جدولی در خط کشی خیابان ها، پارکینگ ها و …، علائم و نشانه های ترافیکی و موارد بیشمار دیگری است. در اغلب این موارد حلال رنگ ترافیکی، جزئی جدا نشدنی در ترکیب اصلی این رنگ به شمار می‌رود. در واقع این ماده، مایعی فرار است که با رنگ ترکیب شده و خواص و ویژگی های آن را ارتقا میدهد. از معروف ترین ترکیبات این حلال می توان به تولوئن، زایلن، استون و همچنین ترکیب‌هایی مثل متانول اشاره کرد. استفاده از این ساختار سبب کاهش هزینه‌ها شده و به نوعی یک سرمایه گذاری بلندمدت به شمار می‌رود؛ چرا که تینر رنگ ترافیکی باعث می‌شود طول عمر رنگ و کیفیت آن در هنگام اجرای رنگ ترافیکی افزایش پیدا کند. همچنین نیاز شما هم به تجدید آن در طولانی مدت به حداقل برسد.
ملاحظات سطحی برای حلال رنگ
قبل از شروع پروژه رنگ آمیزی علامت گذاری ترافیک، مهم است که مطمئن شوید سطح کاربرد به درستی برای اعمال رنگ آماده شده است. علاوه بر تمیز و خشک بودن، عوامل دیگری نیز وجود دارد که بسته به نو یا قدیمی بودن آن باید در نظر داشت.
برای سطوح جاده های جدید
اگر در حال رنگ آمیزی یک جاده یا پارکینگ تازه ساخته شده یا آسفالت شده هستید، اجازه دهید سطح بتن حداقل 30 روز قبل از اعمال رنگ خشک شود. علاوه بر این، سطح جاده یا پارکینگ باید به صورت مکانیکی از هرگونه فیلم یا ترکیبات پخت پاک شود. اگر رنگ بر روی جاده‌ای که خشک نشده یا به‌درستی تمیز نشده اعمال شود، رنگ به اندازه کافی به سطح نمی‌چسبد و در نتیجه علائم ترافیکی با دوام کمتری ایجاد می‌شود.
برای سطوح جاده های قدیمی و پروژه های رنگ آمیزی
رنگ جدید را می توان روی خط کشی های رنگ شده قدیمی و سطوح جاده اعمال کرد، به شرطی که سطح اجرا در شرایط خوبی باشد (یعنی هر گونه بریدگی، لایه برداری یا پوسته شدن را نشان دهد). از آنجایی که رنگ قدیمی بیشتر از سطح جاده جدا می شود، هر رنگ جدیدی که در بالای آن اعمال شود نیز در معرض این خطر است. اگر رنگ جدید روی رنگ‌های آلکیدی/حلال‌ای با خشک شدن سریع اعمال شود، این خطر بیشتر می‌شود، زیرا استفاده از رنگ جدید می‌تواند یکپارچگی ساختاری رنگ قدیمی را تضعیف کند.
ملاحظات دما برای حلال رنگ
دمای رنگ مبتنی بر حلال یکی دیگر از ملاحظاتی است که باید در هنگام ایجاد علائم ترافیکی در نظر داشت زیرا می تواند بر ویسکوزیته و در نتیجه سهولت پاشیدن ماده علامت گذاری بر روی سطح کاربرد تأثیر بگذارد. بسته به فرمولاسیون، رنگ های مبتنی بر حلال را می توان گرم کرد. به طور کلی، دمای 100 درجه فارنهایت کافی است. بهتر است برگه اطلاعات محصول را بررسی کنید تا حداکثر دمایی را که می توان آن را برای استفاده گرم کرد، تأیید کرد. حرارت دادن رنگ به بالاتر از دمای توصیه شده می تواند منجر به تخریب رنگ، آسیب به تجهیزات و افزایش خطرات ایمنی شود.
انواع حلال رنگ ترافیکی
رنگ های ترافیکی که یک نوع رنگ ساختمانی جدید محسوب می شوند به واسطه ی ساختار شیمیایی پایه روغنی خود برای ترکیب شدن، نیازمند تینرهای رنگ ترافیکی هستند و از آب نمی‌توان برای رقیق کردن آن ها استفاده کرد. اما همین رنگ ها زمانی که با حلال رنگ ترافیکی مناسب ترکیب می شود، ماندگاری بسیار بیشتری پیدا کرده و به طول عمر آن ها افزوده می‌شود. این حلال ترکیبات قوی شیمیایی دارد که حتی رفت و آمد های زیاد هم نمی‌تواند آن را خراب کند.
باید توجه داشته باشید که هریک از انواع رنگ ترافیک حلال مخصوص به خودشان را دارند که معمولا این موضوع را شرکت های سازنده مشخص می‌کنند. به همین جهت باید توجه داشته باشید که برای پیدا کردن حلال مناسب خود، حتما توضیحات بسته بندی محصول را مطالعه کرده و در صورت نیاز از متخصصان هم در این رابطه کمک بگیرید. استفاده از تینری که انطباق و سازگاری مناسبی با رنگ شما نداشته باشد می‌تواند سبب بروز واکنش های شیمیایی خطرناکی در رنگ شود. این موضوع حتی اگر اثر خطرناکی هم نداشته باشد، به جهت کاهش کیفیت رنگ ممکن است آن را بی استفاده کند.
در رنگ های ترافیکی گرم نیازی به استفاده از تینر وجود ندارند. اما در رنگ های ترافیکی سرد کلرو کائوچو، چند جزئی و ترموپلاست لازم است از حلال استفاده شود.
انواع رنگ جدولی:
رنگ های الکیدی
این نوع رنگ از ترکیب پلی استر اصلاح شده و اسید چرب به دست می آید.ترکیب اسید چرب داخل این رنگ باعث بالا رفتن انعطاف پذیری رنگ شده و این پروسه را تسریع میدهد. این نوع رنگ جدول به دلیل داشتن براقیت خوبی که دارد برای رنگ آمیزی و جلوه دادن به شهر مناسب است. این رنگ را برای سطوح مختلف میتوان استفاده کرد و پاسخ مناسب را گرفت و رنگ های الکیدی دارای طول عمر بالایی هستند و میتوانند برای حفاظت طولانی مدت روی سطوح استفاده شود.
رنگ جدولی اکریلیک (پایه آب)
این نوع رنگ بر پایه حلال آب در بازار عرضه می گردد. رنگ های اکریلیک به دلیل غلظت مناسب آن برای رنگ کاری جداول رنگ مناسبی است و می تواند به سهولت در رنگ کاری کمک بسیاری کند.خشک شدن سریع این نوع رنگ از دیگر ویژگی های آن است که نسبت به رنگ الکیدی زودتر خشک می گردد که در مورد قبلی مزایای زود خشک شدن رنگ را بررسی کردیم.
مزایا رنگ جدول پایه آب:
- سازگار با محیط زیست و تمیز کردن آسان. در مقایسه با رنگ های روغنی، رنگ های مبتنی بر آب بسیار سازگار با محیط زیست هستند.
- سطح بادوام.
- ضد ترک و زرد.
- مقاوم در برابر لک و کپک.
- بدون بخار.
- سریع خشک می شود.
- به اکثر سطوح می چسبد
رنگ بر پایه روغن در مقابل آب: تفاوت چیست؟
هنگامی که به روغن یا آب بودن رنگ اشاره می کنیم، در واقع در مورد نوع حلال استفاده شده در رنگ صحبت می کنیم، که جزء مایع رنگ است که با خشک شدن رنگ تبخیر می شود. همانطور که از نام آن پیداست، حلال مورد استفاده در رنگ های مبتنی بر آب (که به عنوان رنگ های اکریلیک نیز شناخته می شود) تقریباً تمام آب است.
ترکیبات آلی فرار
یک ترکیب آلی فرار (یا VOC) یک حلال آلی به شکل بخار است. VOC ها بخارها و گازهایی هستند که با تبخیر حلال آلی در هوا آزاد می شوند که فرآیند خشک شدن رنگ است. یک حلال آلی از مواد پتروشیمی و گیاهان تشکیل شده است و در حین تبخیر، بخارات را به اتمسفر دفع می کند. این بخار بوی قوی دارد (آن بوی رنگی که همه ما می شناسیم!)، قابل اشتعال است و می تواند اثرات مضری بر محیط زیست و سلامت انسان داشته باشد. قرار گرفتن زیاد در معرض این VOC ها می تواند باعث سردرد، تحریک پوست و حالت تهوع برای برخی افراد شود، به همین دلیل است که هنگام رنگ آمیزی با رنگ روغنی، اطمینان از وجود تهویه و جریان هوای خوب مهم است.
از آنجایی که رنگ‌های مبتنی بر آب دارای حلال‌هایی هستند که عمدتاً از آب تشکیل شده‌اند، VOCهای بسیار کمتری را در هوا آزاد می‌کنند و بنابراین برای محیط‌زیست و سلامت افراد بهتر در نظر گرفته می‌شوند.
ویژگی های رنگ های روغنی و پایه آب
رنگ‌های روغنی درخشندگی بیشتری دارند. با این حال، درخشش به مرور زمان کدرتر می شود. در حالی که رنگ‌های مبتنی بر آب به درخشندگی کمتری دست می‌یابند، رنگ‌های مبتنی بر آب معمولاً میتوانند این سطح درخشندگی را در مدت زمان طولانی‌تری حفظ کنند.
ماندگاری
به طور معمول، رنگ های روغنی سخت تر خشک می شوند که مقاومت بسیار خوبی در برابر سایش و پارگی ایجاد می کند. با این حال، همانطور که رنگ سخت‌تر خشک می‌شود، انعطاف‌پذیری زیادی در رنگ وجود ندارد، به این معنی که رنگ‌های روغنی با گذشت زمان بیشتر ممکن است ترک بخورند، خشک، شکننده و گچی شوند. رنگ های روغنی نیز به مرور زمان زرد می شوند. این روزها پیشرفت‌های زیادی صورت گرفته است که به رنگ‌های مبتنی بر آب اجازه میدهد تا به سختی خشک شوند و در مقابل آسیب‌دیدگی و ساییدگی مقاومت کنند. انعطاف پذیری رنگ های مبتنی بر آب به این معنی است که آنها می توانند با شرایط آب و هوایی منبسط و منقبض شوند و کمتر در معرض ترک خوردن قرار گیرند.
استفاده بیرونی
رنگ های بر پایه آب در کاربردهای بیرونی عملکرد فوق العاده ای دارند. این به این دلیل است که رنگ‌های مبتنی بر آب در برابر اشعه ماوراء بنفش بسیار مقاوم‌تر هستند و به آنها اجازه می‌دهند سطوح براق و رنگ را در مدت طولانی حفظ کنند. انعطاف پذیری در آرایش رنگ به این معنی است که رنگ می تواند با زیرلایه حرکت کند و در شرایط آب و هوایی مختلف منقبض شود و آن را به گزینه ای عالی برای استفاده های بیرونی تبدیل می کند. رنگ های روغنی در شرایط بیرونی عملکرد خوبی ندارند زیرا در نور UV تجزیه می شوند و سطحی گچی ایجاد می کنند. از آنجایی که انعطاف پذیری کمی در رنگ وجود دارد، رنگ قادر به انبساط و انقباض با بستر در شرایط مختلف آب و هوایی نیست و ترک خوردن را محتمل تر می کند.
