دیوار ضد حریق چیست؟ دیوار ضد حرارت

دیوار ضد حریق چیست؟

یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های ایمنی آتش‌سوزی در ساختمان‌ها دیواره های ضد آتش هستند. دیواره ضد آتش یک جزء جدایی ناپذیر از سیستم های جامع حفاظت در برابر آتش است که در ساختمان هایی که در آن زندگی می کنیم باید استفاده شود. این دیواره برای محافظت از ساکنان و به حداقل رساندن آسیب آتش‌سوزی طراحی و در ساختار ساختمان ها گنجانده شده است و از چندین عنصر ساختاری مختلف تشکیل شده است که با هم کار می کنند تا از گسترش آتش و دود در سراسر ساختمان جلوگیری کنند.

تحولات اخیر در ساخت دیوار آتش مستلزم بررسی مجدد هدف و عملکرد اصلی دیوارهای آتش است.

فایروال ها اساساً ابزاری برای کاهش پتانسیل انتشار غیرقابل کنترل آتش در یک ملک هستند. مفهوم اصلی “بخش های آتش” این است که آتش در بدترین شرایط و بدون تلاش برای خاموش کردن آن از بخش آتش پخش نمی شود.

حفاظت غیرفعال در برابر آتش بخشی از قوانین ساختمانی در بیشتر قرن بیستم بوده است و در طول آن زمان با پیشرفت در علم آتش‌سوزی و تکنیک های ساخت و ساز و همچنین در دسترس بودن مصالح ساختمانی جدید و بهتر، به طور مداوم بهبود یافته است.

دیواره ضد آتش(فایر وال) چیست ؟

مانند سایر انواع PFP، هدف اصلی دیوار آتش این است که سرعت گسترش آتش و دود را از یک منطقه به ساختمان دیگر کند، و به ساکنان زمان بیشتری برای فرار و محدود کردن آتش در صورت امکان می دهد.

استاندارد 221 انجمن ملی حفاظت از آتش (NFPA) برای دیوارهای آتش، فایروال ها و دیوارهای مانع آتش، دیوار آتش را به عنوان دیواری تعریف می کند که ساختمان ها را از هم جدا می کند یا یک ساختمان را برای جلوگیری از گسترش آتش در عین حفظ پایداری سازه و ارائه مقاومت در برابر آتش، تعریف می کند.

فایروال ها را نباید با دیوارهای مانع آتش یا پارتیشن های آتش، که برای تقسیم بخشی از یک ساختمان در داخل یک دیوار آتش استفاده می شود، اشتباه گرفت. مانند فایروال ها، این سازه ها در برابر آتش مقاوم هستند و به محافظت در برابر گسترش آتش کمک می کنند. اما، آنها مانند فایروال ها ثبات ساختاری را فراهم نمی کنند.

فایروال های “چالش آتش بالا” نوع خاصی از فایروال شناسایی شده هستند. آنها همان هدف فایروال های معمولی را انجام می دهند، با این تفاوت که دارای درجه بندی مقاومت در برابر آتش و سایر محافظت های طراحی شده برای ساختمان هایی هستند که شامل تولید یا ذخیره‌سازی چیزهایی مانند به عنوان مواد منفجره، مواد بسیار قابل اشتعال و مواد سمی. دیوارهای آتش با چالش بالا همچنین برای انبارهایی استفاده می شود که حاوی مقادیر زیادی مواد قابل احتراق هستند که در صورت احتراق می توانند منجر به آتش‌سوزی طولانی و پایدار شوند.

دیواره های ضد آتش معمولاً از بتن، بلوک های بتنی یا بتن مسلح ساخته می شوند – که برای محدود کردن گسترش آتش از طریق تقسیم بندی طراحی شده اند.

ویژگی کلیدی تعیین کننده فایروال ها استقلال ساختاری آنهاست. فایروال ها در واقع ساختارهای کاملا مجزا و مستقلی را در داخل ساختمان ایجاد می کنند. با نصب دیوارهای آتش، اگر یک بخش از ساختمان در حین آتش‌سوزی از نظر ساختاری ناپایدار شود، آن بخش می تواند شکسته شود یا از قسمت های دیگر جدا شود و از ساکنان آن در برابر فروریختن محافظت کند.

فایروال ها همچنین می توانند با درجه مقاومت در برابر آتش تا چهار ساعت طراحی شوند. درجه بندی مقاومت در برابر آتش، مدت زمانی است که یک دیوار آتش می تواند در برابر آتش مقاومت کند. بنابراین، در حالی که واقعاً نمی‌توانید دیوارهای آتش را در یک ساختمان ببینید، می‌توانید مطمئن باشید که آنها آنجا هستند و به دلیل یکپارچگی ساختاری و مقاومت در برابر آتش، از شما محافظت می‌کنند، که به شما زمان بیشتری برای فرار در صورت آتش‌سوزی می‌دهد.

معرفی انواع مختلف فایروال

سه نوع اصلی از فایروال ها وجود دارد که می توانند در شرایط مختلف برای دستیابی به پایداری ساختاری مورد استفاده قرار گیرند. اینها فایروال های دوتایی، فایروال های کنسولی و فایروال های متصل هستند. هر سه نوع باید دیوارهای غیر باربر باشند، یعنی فقط وزن خود را تحمل می کنند. شرح مختصری از هر یک در زیر ارائه شده است.

فایروال های دوتایی:

یک فایروال دوتایی از دو دیوار پشت سر هم تشکیل شده است که هیچ ارتباطی جز چشمک زدن بین آنها وجود ندارد. هر دیوار به صورت جانبی توسط قاب ساختمان در سمت خود پشتیبانی می شود و از نظر ساختاری کاملاً مستقل از دیوار آتش کنار خود و چارچوب ساختمان در طرف دیگر است.

فایروال های دوتایی اغلب در مواردی استفاده می شوند که افزودنی به یک ساختمان نیاز به دیوار آتش بین یک سازه موجود و یک ساختمان جدید دارد. با فایروال دوتایی، دیوار موجود که قبلاً به چارچوب ساختمان متصل است، در صورت لزوم تغییر می‌یابد تا مقاومت و حفاظت لازم در برابر حریق برای آن بخش فراهم شود، در حالی که دیوار آتش جدیدی در مجاورت آن ساخته شده و به چارچوب ساختمان متصل می‌شود. ساختمان جدید. با اتصال هر دیوار به قاب های سازه ای مجزا، هر یک کاملاً مستقل از دیگری است.

فایروال های کانتی:

فایروال های کنسولی دیوارهای مستقل و خود نگهدار هستند که فقط در فونداسیون متصل می شوند. از آنجایی که این نوع فایروال به تقویت عمودی وابسته است، ارتفاع آن به طور کلی محدود است. در برخی موارد، ستون های بنایی ممکن است برای افزایش مقاومت جانبی آنها استفاده شود، اما در ارتفاعات بیشتر از حدود 32 فوت، دیوار آتش بسته مناسب تر است.

فایروال های گره خورده:

فایروال های گره خورده پایداری جانبی خود را از قاب ساختمان می گیرند. همانطور که از نام آن پیداست، فایروال های گره خورده به اعضای قاب سازه ساختمان بسته می شوند و معمولاً آنها را می پوشانند و هر دو دیوار به طور جداگانه به قاب ساختمان در دو طرف متصل می شوند.

در صورت آتش‌سوزی، کشش اعضای سازه ای در حال فروریختن در سمت آتش دیوار با مقاومت سازه در سمت دیگر مقاومت می کند. از آنجا که آتش‌سوزی می تواند در هر دو طرف دیوار رخ دهد، مهم است که هر طرف دارای استحکام ساختاری یکسانی با طرف دیگر باشد تا از فرو ریختن یکی به طرف دیگر جلوگیری شود. برای دستیابی به این هدف، دیوارهای آتش گره خورده معمولاً در مرکز ساختمان قرار می گیرند که در آن می توان استحکام قاب آن را به طور مساوی بین دو دیوار تقسیم کرد.

ویژگی های مشترک برای همه فایروال ها:

چندین ویژگی اساسی وجود دارد که در همه فایروال ها صرف نظر از نوع آنها مشترک است. به عنوان مثال، دیوارهای آتش معمولاً از پایه ساختمان تا حداقل 30 اینچ بالاتر از سطح سقف گسترش می یابند، اگرچه NFPA 221 بر اساس نوع ساخت و ساز مورد استفاده در ساختمان، برخی استثناها را شامل می شود. به صورت افقی، فایروال ها باید به یکی از روش های زیر پیوسته باشند:

از یک دیوار خارجی به دیوار خارجی دیگر و حداقل 18 اینچ فراتر از سطح بیرونی دیوار خارجی گسترش می یابد.

از یک دیوار خارجی که از حداقل 18 اینچ فراتر از سطح بیرونی دیوار بیرونی امتداد دارد تا دیوار آتش دیگری با همان درجه مقاومت در برابر آتش

از یک فایروال به فایروال دیگر با همان درجه مقاومت در برابر آتش

تمام دهانه ها همچنین باید با سیستم ها یا دستگاه های فایر استاپ محافظت شوند و می توانند تا 4 ساعت مقاومت در برابر آتش داشته باشند. فایروال ها نمی توانند باربر باشند و باید طوری طراحی شوند که:

در صورت فروریختن سازه های دو طرف آن آزاد بمانید

در برابر شکستگی، نفوذ و تکه تکه شدن که آتش می تواند ایجاد کند مقاومت کنید

شامل اتصالات انبساط یا کنترل برای کمک به جلوگیری از کمانش دیوار در اثر افزایش دما در هنگام آتش‌سوزی، که می تواند باعث انبساط حرارتی دیوار شود.

مقاومت در برابر سایر نیروهای وارد بر دیوار مانند سقوط، فروریختن یا انبساط سازه مجاور یا اقلام ذخیره شده در خود سازه.

علاوه بر این، فایروال ها باید با موادی طراحی و ساخته شوند که الزامات انجمن آزمایش و تشت آمریکا را برآورده کرده باشند.